Η κατασκευή του αμφιθεάτρου υλοποιήθηκε μέσω δύο εργαστηρίων φυσικής δόμησης, υπό την καθοδήγηση του Νικηφόρου Παπουτσόπουλου. Το πρώτο εργαστήριο επικεντρώθηκε στην εφαρμογή τεχνικών με πέτρα και cob, ενώ το δεύτερο αφορούσε την παρασκευή και εφαρμογή φυσικών σοβάδων.

Τα οικοδομικά υλικά προήλθαν εξ ολοκλήρου από την ευρύτερη περιοχή του Μαρκόπουλου, με σημαντικό μέρος να έχει συλλεχθεί από το ίδιο το οικόπεδο, αξιοποιώντας τα προϊόντα των εκσκαφών για τα θεμέλια και τις δεξαμενές.

Σημαντική ήταν η συμβολή μελών της τοπικής κοινότητας, ιδιαίτερα νέων, οι οποίοι συμμετείχαν ενεργά στα εργαστήρια με ενθουσιασμό και διάθεση για μάθηση. Η εμπλοκή τους δεν περιορίστηκε στην πρακτική συμβολή, αλλά συνέβαλε ουσιαστικά στην ενίσχυση της αίσθησης συλλογικής ιδιοκτησίας του έργου, καθιστώντας το αμφιθέατρο ένα κοινό δημιούργημα με βαθιά κοινωνική και εκπαιδευτική αξία.